ترک اعتیاد متادون

ترک اعتیاد متادون
متادون چیست ؟
متادون یکی از داروهای آگونیست افیونی محسوب می شود. داروهای آگونیست افیونی، موادی هستند که در بدن مانند مواد افیونی طبیعی( تریاک ) و نیمه طبیعی ( هروئین ) عمل می کنند.(متادون یک داروی مخدر قوی است)
متادون اولین‌بار در زمان جنگ جهانی دوم در کشور آلمان ساخته شد. زمانی که عرضة تریاک در اروپا به دلیل آغاز جنگ جهانی دوم متوقف شد مصرف کنندگان تریاک دراروپا و خصوصاً در آلمان که تعدادشان کم نبود با مشکل جدی مواجه شدند. در میان مصرف کنندگان آلمانی ، مقامات عالیرتبه نظامی نیز از جمله هرمان‌گورینگ (جانشین هیتلر) به چشم می‌خوردند. شیمی دانان و شرکت‌های داروسازی آلمان به سفارش مسئولین کشور ماده‌مخدر مصنوعی جدیدیی تولید کردندکه به خشخاش متکی نبود. شیمی‌دانان موفق به تولید دارویی شدند که نه تنها مؤثر بود بلکه ماندگاری آن نیز در بدن بیشتر از سایر مواد مخدر بود.
مدت زمان تأثیر هروئین در بدن حدود 2 ساعت است در نتیجه مصرف کنندگان نیاز دارند که چندین‌بار در روز از این ماده استفاده کنند درحالیکه این دارو میانگین بین 24 تا 74 ساعت ، با درنظر گرفتن میزان مصرف و سوخت و ساز بدن افراد ، تداوم دارد . نام این دارو یا ماده مخدر مصنوعی متادون بود. با گذشت زمان متادون داروی منتخب پزشکانی شد که سعی در درمان بیماری اعتیاد و وابستگی به موادمخدر داشتند و دارند .
متادون به چه شکل استفاده می‌شود ؟
متادون ماده‌مخدر مصنوعی است که به صورت قرص ، شربت و آمپول مورد استفاده قرار می‌گیرد و نوع قرص و شربت آن با دوزهای مشخص به طور خوراکی مصرف می‌شود. این ماده می‌تواند معمولاً خماری و اشتیاق معتادان به هروئین را تا 24 ساعت کنترل کند. بیماران معمولاً از نظر فیزیکی به همان اندازه به متادون وابسته هستند که به هروئین و یا هر ماده‌مخدر دیگری وابسته بودند .
معتادان پس از هر بار استفاده از هروئین و گذشت ساعات اوج نشئگی ، مدت زمان کوتاهی حالات طبیعی داشته و پس از آن با خماری روبرو می‌شوند . این خماری و حس نیاز می‌تواند عوارضی شبیه به آنفلوآنزا با درد ، اضطراب و افسردگی………. داشته باشد .
این دوره یا سیکل تکراری ، هر 4 تا 8 ساعت با استفاده از هروئین تکرار می‌شود. این دوره یا سیکل با استفاده از متادون قابل کنترل است. چرا که متادون با سرعت کمتری به سیستم بدن وارد و رها می‌شود و مدت طولا‌نی‌تری از هروئین و یا هر موادمخدر دیگری در بدن باقی می‌ماند. موادمخدر با گیرایی کوتاه مدت مانند هروئین و مرفین باعث ایجاد و تداوم نوعی فرایند غیرطبیعی در مغز شده که باعث اختلال در احساس سلامتی و روند عملکرد طبیعی بدن می‌شوند .
استفاده از متادون در شرایط قطع مصرف مواد مخدر باعث قطع بسیاری از این روندهای تخریبی شده و بسیاری از عملکردهای بیولوژی سیستم عصبی را به حالت طبیعی در می‌آورد .
فارماکولوژِی متادون(داروشناسی)
1. ـ آگونیست گیرنده مواپیوییدی است که اثرات ضد درد و سرخوشی و سایر اثرات مواد شبه مرفینی را داراست.
2. ـ به صورت خوراکی مصرف شده و طولانی اثر است.
3. ـ وقتی متادون خورده می‌شود نیم ساعت بعد اثرش شروع شده و 2 الی 6 ساعت بعد (به طور متوسط 3 ساعت بعد) اثرش به حداکثر می‌رسد.
4. ـ نیمه عمر متادون در کودکان حدود 15 ساعت و در بزرگسالان حدود 15 تا 40 ساعت است (برخی کتاب‌ها 22 تا 56 ساعت و به طور متوسط 24 ساعت). پس در کودکان بهتر است متادون در دو وعده و در بزرگسالان در یک وعده تجویز شود.
5. ـ نیمه عمر به عوامل متعددی مرتبط است.
مدت زمانی را که طول می کشد تا نصف مقدار متادون خورده شده از بدن خارج شود نیمه عمر متادون می گویند. وقتی برای اولین بار شخص متادون مصرف می کند این زمان بطور متوسط 15 ساعت است. جالب است بدانید که از روز سوم درمان به بعد این زمان افزایش یافته و به 48 ساعت هم می رسد. پس مصرف متادون در چند وعده تنها ممکن است در روزهای اول و دوم آنهم تحت نظارت پزشک منطقی باشد. از روز سوم متادون فقط در یک وعده باید مصرف شود.
عوامل موثر بر نیمه عمر متادون
1. جنسیت
2. این که اولین بار است متادون مصرف کرده‌اند یاخیر.
3. چه مدت روی درمان با متادون بوده‌اند.
4. بیماری کبدی
5. استفاده از میوه گریب فروت
6. مصرف برخی داروها که آنزیم‌های کبدی راتحریک می‌کنند
7. مصرف برخی داروها که آنزیم کبدی را مهارمی‌کنند.
8. موادی که PH ادرار را پایین بیاورد.
9. موادی که PH ادرار را بالا می‌برند.
روش‌هایی برای به حداقل رساندن آسیب‌های تداخلات دارویی متادون
1ـ گرفتن تاریخچه مصرف دارویی و نتایج حاصل از مصرف داروها و تست‌های آزمایشگاهی
2ـ وقتی هر دارویی را به رژیم درمانی بیمار اضافه می‌کنید، با مقادیر کم شروع و به آهستگی مقدار دارو را بالا ببریم و بیمار را از نزدیک کنترل نماییم.
3ـ به بیمار در مورد خطرات تداخلات دارویی آموزش دهیم.
4ـ تجویز داروهایی که تداخل با داروهای اپیوییدی نداشته یا حداقل تداخل را داشته باشد.
5ـ در نظر گرفتن این موضوع که تجویز متادون همراه با برخی غذاها شاید در میزان جذب آن تأثیر گذارد.
6ـ رژیم‌های دارویی را ساده کنیم تا تحمل آن‌ها برای بیمار آسانتر باشد.
7ـ مقدار تجویزی داروهای اپیوییدی را بر اساس پاسخ بیمار تنظیم کنیم تا به این ترتیب از علایم محرومیت یا مسمومیت جلوگیری شود.
8ـ انجام آزمایش‌ها و کنترل سطح سرمی داروها و آموزش عوارض جانبی و علایم مسمومیت به بیمار را افزایش دهیم.
9ـ به بیمار در خصوص بیماری‌هایی که بر ایجاد عوارض جانبی و تداخلات دارویی مؤثرند (مثل بیماری کبدی)، آگاهی دهیم.